De bleke schubwortel

Helaas sluipen er soms onjuistheden in e-Spekkoek. Zo schreef ik in nummer 51 in een stukje over het Belgische Hohnbachtal: “Als je spelende kinderen de in Nederland reeds in 1934 uitgestorven schubwortel ziet vertrappen, gaat je dat als plantenliefhebber door merg en been.” Onlangs kreeg ik echter het volgende krantenknipsel uit maart 1999 in handen:

Laat ik eerst even nader ingaan op deze merkwaardige plant. De bleke schubwortel heeft zelf geen bladgroen en parasiteert op de wortels van vroegbloeiende loofbomen en struiken, zoals katjesdragers en essen. Deze hebben in het voorjaar sapstromen die rijk aan koolhydraten zijn. Daar tapt de schubwortel dan van af – zonder er overigens iets voor terug te geven - om op deze manier te voorzien in de voor zijn eigen groei en bloei noodzakelijke voedingstoffen.

Het is werkelijk een curieuze verschijning, die bleekpaarse bloeivormen direct uit de grond met een lengte van zo’n 10 tot 15 cm. In het Hohnbachtal, vlak over de grens bij Vaals, staan er (ondanks die spelende kinderen) ook dit jaar weer vele tientallen.

En na een afwezigheid van bijna 70 jaar blijkt de plant dus weer in Nederland te zijn opgedoken. Niet – zoals je wellicht eerder zou verwachten - in Zuid-Limburg waar hij immers vanouds voorkwam, maar totaal onverwachts in één of ander plantsoen te Ridderkerk… Omdat een dergelijk bericht mij nogal intrigeert ben ik op internet op zoek gegaan naar meer informatie, en stuitte daarbij op de schitterende website van Bert Blok: www.home.zonnet.nl/bert-blok/Ridderkerk.html. Hij meldde mij de plant er enkele jaren later nog te hebben aangetroffen. Waarschijnlijk staat de bleke schubwortel dus nog steeds in Ridderkerk. Mocht een aldaar in de buurt wonende e-Spekkoek-lezer er naar op zoek willen gaan: ik heb een gedetailleerde beschrijving van de vindplaats. Dat moet dan wel snel, want over één of twee weken is de plant al weer uitgebloeid.

(e-Spekkoek nr. 74, 17 april 2004)