“Wacht eerst maar tot je mijn eisen hebt gehoord” reageerde de voormalige directeur van het Amsterdamse Rijksmuseum Henk van Os, toen eigenaar en bewoner van Kasteel Wijlre Jo Eyck hem vroeg de tekst te schrijven voor een boekwerkje over kasteel en tuin. “Ik kom tien dagen bij je logeren en een aanslag op je wijnkelder plegen” luidden de voorwaarden, en de deal was direct gesloten. Met onder meer dit verhaal en een kopje koffie werden we hartelijk ontvangen door kasteelheer Eyck, toen we er ter voorbereiding op de e-Spekkoekdag van 14 juni alvast eens een kijkje zijn gaan nemen. Het is trouwens een prachtig boekje geworden over kasteel, tuinen en kunst, die hier op zo’n harmonieuze wijze samengaan.
Zelf weet ik nog dat het kasteel ooit voor een habbekrats te koop stond; het is toen gekocht door Jo en Marlies Eyck. De kosten zaten echter niet zo zeer in het aankoopbedrag, dan wel in het geheel renoveren van gebouwen en tuinen. De tuinen sluiten nu qua architectuur naadloos aan bij het kasteel: zo liggen bijvoorbeeld de paadjes meestal op één lijn met de smalle ramen. Vanwege die kleine ramen heb je van binnen uit ook nooit echt een totaalbeeld van de omgeving, maar zie je altijd slechts een bepaald stukje. Een filosofie die ook in de tuin is doorgevoerd door tal van met heggen afgescheiden delen te creëren, ieder met een geheel eigen karakter. Als verzamelaars van moderne kunst plaatste het echtpaar Eyck tal van objecten in het park, maar nooit zomaar lukraak doch altijd perfectionistisch het lijnenspel blijven volgend. Zo vind je de ronding van dat cirkelvormige kunstwerk bijvoorbeeld weer terug in de heg daarachter.
 |
| Kippenhok (bron: brochure Hedge House) |
Enkele jaren geleden werd de bekende architect Wiel Arets in de arm genomen om iets nieuws te maken ter vervanging van het totaal in verval geraakte kippenhok. Toen men daar destijds mee bezig was, dacht ik dat ze gek geworden waren: er verrees een betonnen bouwwerk dat totaal niet in die rustieke omgeving leek te passen. Inmiddels valt het gebouw al een beetje weg tussen de begroeiing en blijkt het toch een logische stap te zijn geweest. Jo Eyck betoogt dat men alles sinds de zestiende eeuw telkens weer gebouwd heeft in de stijl van de betreffende tijd, welke traditie zij nu gewoon hebben voortgezet. Deze nieuwbouw is het Hedge House gedoopt, en biedt behalve aan de Barnevelders tevens nog onderdak aan de orchideeënkwekerij van mevrouw Eyck alsmede een deel van de omvangrijke kunstcollectie van het kasteelechtpaar.
Kortom: Kasteel Wijlre lijkt mij een uitgelezen ontmoetingsplaats voor natuur- en cultuurminnende e-Spekkoeklezers.
(e-Spekkoek nr. 54, 17 mei 2003)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten